Down Under

Beste lezer,

Na jaren van dromen en kijken en hoe ik het kon regelen, is het zover: Ik ga mijn reis naar Australië maken.

In deze blog wil ik graag iets meer vertellen over hoe ik het voor elkaar heb gekregen.

Vroeger als klein meisje had ik al de droom om ’naar dat land met die rode steen’ te gaan. Op één of andere manier was ik er helemaal gefascineerd door.

Door een aantal gebeurtenissen in mijn leven heb ik gezien hoe snel het leven om kan slaan en dat als je echt iets heel graag wilt, dat je dat gewoon moet doen.Koala eerste blog Australie

Allereerst ben ik op zoek gegaan naar twee reisgenoten die met mij mee wilden reizen. Ik heb best veel assistentie nodig en dit zocht ik ook in mensen die mee wilden.
Ik ben al een paar jaar geleden bezig geweest om mensen te zoeken, maar dit is eigenlijk nooit van de grond gekomen. Ik denk dat ik in die tijd nog te onzeker was, ook over wat ik precies wilde op zo’n reis.

In eerste instantie was mijn idee om in 2018 naar een congres over niet-sprekers te gaan.
Terwijl ik hier over nagedacht vond ik de eerste persoon die heel graag mee wilde. Dit was Linda, één van mijn assistenten. Hier hoefde ik geen seconde over na te denken. Ik vond dit echt hartstikke leuk en fijn. Iemand die ik al heel goed ken en waar het gewoon echt mee klikt .

Het plan om naar het congres te gaan, heb ik na wat uitzoekwerk losgelaten en heb ik besloten dat ik liever alleen maar wilde reizen.

Samen met Linda ben ik op zoek gegaan naar een tweede persoon die dit avontuur met ons wilde aangaan. We hebben een advertentie op Facebook gezet. Daar heb ik een aantal reacties op gehad en heb ik ook afspraken gehad om te kijken of er een klik was. Na een aantal reacties, reageerde Loes, iemand die wij allebei kenden. Vanaf de eerste ontmoeting die we hadden voelde het voor mij goed en hebben we besloten om met zijn drieën te gaan. We zijn alle drie van dezelfde leeftijd en dat is ook heel leuk.

Linda en ik hadden door de maanden heen al een beetje gekeken wat voor route we wilden rijden. Al best snel hadden we het idee opgevat om van Sydney naar Darwin te rijden.
Toen heb ik contact opgenomen met een reisbureau, waar mijn nicht werkt. Aan haar hebben we ons reisplan voorgelegd. Ons oorspronkelijke idee bleek niet haalbaar in één maand. Nu hebben we een route van Sydney naar Alice Springs. Vanuit Alice Springs vliegen we terug naar Sydney en vandaar gaan we naar Nederland.

Wat mij het makkelijkst leek om te regelen, bleek misschien wel het moeilijk. Namelijk een rolstoelauto of camper te huren, die we in Sydney kunnen ophalen en in Alice Springs weer kunnen inleveren. Na heel wat zoekwerk, bleek dat er geen aangepaste camper te huur is in heel Australië. Dit vond ik heel jammer. Een camper maakt je toch vrijer, denk ik.
Sinds een week is het gelukt om een rolstoelauto te huren. Dit had ook wel wat voeten in aarde, omdat Alice Springs best ver weg van alles is, konden veel bedrijven hun auto niet ophalen daar. Op het laatst vond ik het ook wel spannend of het wel ging lukken, maar gelukkig is het goed gekomen.

Het was wel een uitdaging om alles goed op elkaar af te stemmen, van de vliegtickets, tot de auto tot de hotels. Zo moesten de hotels af en toe gecheckt worden op beschikbaarheid, sommige bleken dan net weer vol te zitten en dan moest er weer een alternatief worden gezocht. Gelukkig is dat inmiddels gelukt!
Zelf zijn we nog op zoek naar een rolstoeltoegankelijk hotel in de buurt van Wilsons Promontory Park. Dus mocht iemand een idee hebben..

Nu het zo goed als rond is, vind ik het leuk om er regelmatig over te schrijven. Als je het leuk vindt is mijn Australië avontuur hier, op mijn weblog te lezen.

Om alles te regelen hebben wij hulp gehad van verschillende mensen, waaronder mijn nicht van het reisbureau. Dank dat jij\ jullie ons zo goed hebben geholpen!

Nathalie

Recente Reisverslagen:

13 September 2017

Melbourne, Great Ocean Road, Halls Gap

09 September 2017

Vier verschillende plekken in vier dagen

04 September 2017

Het begin van ons avontuur